May Plastik ang Mundo
Oddie Cruz Lacsamana
Matagal na, Juan.
Matagal nang ipokrito ang laro mong ito,
Matagal nang ika’y may trono sa impiyerno
At nilulumot na ang kapwa mo tao.
Sa iyo, lumang tugtugin na ang pag-ibig sa Diyos;
Patay na si “bigayan,” itsura ni “damayan”
Ang takot ay wala na’t nilamon ng siglo,
Ang ginto mong pader, malaya kay Kristo.
Natutuwa ka sa iyong panalo.
Ang bahay mo’y pito; ang kotse ay walo
Sa bahay-ampunan, sa “Mental Hospital,”
Kaharap-harap mo, kamera’t potograpo.
Nagaglit kang madaya ng iba;
Napopoot kang madaig sa kita,
Bago ang maskara’y suut-suot mo na
At ang simbaha’y ginawa mong bangketa.
Paluhod-luhod ka kung Linggo’t Huwebes Santo.
Tapos duduraan mo ang pulubi sa kanto
Magmumura ka’t manloloko sa tao
Nasisikmura mo ang ganitong sebisyo?
Juan, o Juan!
Bakit? O Bakit ba?
Ang magandang larawa’y ginawa mong dikdikan.
Dapat bang isigaw at ipagbulgarang…
Binalot mo ng Plastik… ang mundo, ang mundo!
Oddie Cruz Lacsamana
Matagal na, Juan.
Matagal nang ipokrito ang laro mong ito,
Matagal nang ika’y may trono sa impiyerno
At nilulumot na ang kapwa mo tao.
Sa iyo, lumang tugtugin na ang pag-ibig sa Diyos;
Patay na si “bigayan,” itsura ni “damayan”
Ang takot ay wala na’t nilamon ng siglo,
Ang ginto mong pader, malaya kay Kristo.
Natutuwa ka sa iyong panalo.
Ang bahay mo’y pito; ang kotse ay walo
Sa bahay-ampunan, sa “Mental Hospital,”
Kaharap-harap mo, kamera’t potograpo.
Nagaglit kang madaya ng iba;
Napopoot kang madaig sa kita,
Bago ang maskara’y suut-suot mo na
At ang simbaha’y ginawa mong bangketa.
Paluhod-luhod ka kung Linggo’t Huwebes Santo.
Tapos duduraan mo ang pulubi sa kanto
Magmumura ka’t manloloko sa tao
Nasisikmura mo ang ganitong sebisyo?
Juan, o Juan!
Bakit? O Bakit ba?
Ang magandang larawa’y ginawa mong dikdikan.
Dapat bang isigaw at ipagbulgarang…
Binalot mo ng Plastik… ang mundo, ang mundo!
No comments:
Post a Comment