Habang Hinihintay Kita

At nakaupo ako sa isang sulok

Tila nagmumukmok at nakatalungko lang sa isang tabi

Inaantabayanan ko ang paglabas mo sa munting silid

Bagaman madilim sa aking kinalalagyan

At ang bawat pasilyo ay parang walang patutunguhan

Higit ‘sang libo’t isang pangitain ang tumatakbo sa aking isipan:

Hinihintay kita

Habang tumutugtog ang piyano at biyulin

Habang lumalakad ka nang marahan

Sa saliw ng musikang pandalawahan

Kahit lumilipad na ang isip ko

Sa bawat minuto at segundong paglapit mo

Ito ang simula ng isang kwento

Batid kong higit pa ito sa isang panaginip

Dahil ito ang katuparan ng isang pangarap.

Hinihintay kita habang

Pawis na pawis ako

Hindi matapos- tapos ang atras- abanteng paglakad

Binabalot ng kaba ang buo kong katawan sa pag- aalala

Hindi magkamayaw sa pag- uunahan ang tibok ng puso ko

Nawawala ako sa ulirat

Dahil alam kong pati ikaw ay matagal nang nanabik.

Matagal natin siyang pinagdasal

Hinihintay kita sa paglabas mo, hinihintay ko kayo.

Hinhintay kita

Sa trabaho para sabay na tayong umuwi.

Malamang nasa bahay na rin ang mga bata

Kailangan na tayong magmadali.

Mahirap ang mabuhay at bumuhay

Ang punan ang mga pangangailangan ng bawat isa

Ang bigyan ng pag- aaruga at pagmamahal ang isang kapamilya.
Magiging masalimuot ang bawat yugto

Subalit sigurado naman akong hanggang sa pagtanda’y di ko ito haharaping nag- iisa.
Di ako natatakot kahit maging mabagal at makupad na ako
Sapagkat alam kong ako naman ang hihintayin mo.

Giliw, batid kong mahaba pa ang ating lalakbayin
Ang bawat larawan sa isipan ay kailangang pagsikapan

Upang magkaroon ng katotohanan

Napakasarap ang managinip at mangarap

Subalit dapat ay sabayan at samahan mo rin ako

Hindi naman masamang lunurin ang sarili sa mga masasayang pangitain

Ang busugin ang isipan ng maliligayang mithiin
Ang mahalaga lamang ay gawin natin ito habang pareho tayong gising.