Nambato ka na lang Sana

Di ‘yong iniwan mong magulo ang kama
Di ka man lang nagsalansan ng unan
Wala kang iniwang mainit na tubig para sa kape
Marumi ang banyo
Maagiw, makalat, maalikabok
Ilang araw ng di maayos ang bahay
Kahapon pa walang pagkain sa mesa
Kahapon pa kita hinihitay
Kahapon pa.

Pinabayaan mong nakatambak ang labada.
Natiis mong di na plantsahin ang mga damit ko.
Natuyo’t nabasa uit ang mga sinampay sa labas.
Wala nang nagwawalis sa mga dahong nalagas. 

Di ba sanay naman tayo sa palagiang pagtatalo?
Di na bago sa ‘tin ang madalas na away.
Akala ko isa lang ‘to sa maraming susunod pa?
Bakit parang sumuko ka na?
Ang bilis mong nagdesisyon
Parang di mo na nga pinag- isipan
Tuloy- tuloy kang naglakad palabas 
Para kang ipo- ipong dagling kumaripas.

Sana sinigawan mo na lang ako
Isinumbat mo na lang sana sa ‘kin ang lahat 
Ipinamukha mo na lang sana na ako ang mali
Pinuna mong wala akong ginagawang tama
Sana paulit- ulit mo na lang nilait ang buong pagkatao ko

Oo, malamang magbubulyawan tayo
Paniguradong maririnig na naman tayo ng mga kapitbahay
Higit pa sa tsismis ang aabutin natin. 
Pero di ba, wala naman tayong pakialam?
Sabi mo kasama na ‘yon sa sistema natin.
Pero bakit parang iba ang isang ito?

Ang tahimik mo.
Wala ka man lang sinabing kahit isang panlilibak. 
Ni hindi ka umimik nang nagtaas na ako ng boses. 
Tinanong naman kita kung may problema.
Ikaw nga itong di nagsalita.
Akala ko maayos na.
Nambato ka na lang sana
Di ‘yong iniwan mo akong nag- iisa.

Habang Hinihintay Kita

At nakaupo ako sa isang sulok

Tila nagmumukmok at nakatalungko lang sa isang tabi

Inaantabayanan ko ang paglabas mo sa munting silid

Bagaman madilim sa aking kinalalagyan

At ang bawat pasilyo ay parang walang patutunguhan

Higit ‘sang libo’t isang pangitain ang tumatakbo sa aking isipan:

Hinihintay kita

Habang tumutugtog ang piyano at biyulin

Habang lumalakad ka nang marahan

Sa saliw ng musikang pandalawahan

Kahit lumilipad na ang isip ko

Sa bawat minuto at segundong paglapit mo

Ito ang simula ng isang kwento

Batid kong higit pa ito sa isang panaginip

Dahil ito ang katuparan ng isang pangarap.

Hinihintay kita habang

Pawis na pawis ako

Hindi matapos- tapos ang atras- abanteng paglakad

Binabalot ng kaba ang buo kong katawan sa pag- aalala

Hindi magkamayaw sa pag- uunahan ang tibok ng puso ko

Nawawala ako sa ulirat

Dahil alam kong pati ikaw ay matagal nang nanabik.

Matagal natin siyang pinagdasal

Hinihintay kita sa paglabas mo, hinihintay ko kayo.

Hinhintay kita

Sa trabaho para sabay na tayong umuwi.

Malamang nasa bahay na rin ang mga bata

Kailangan na tayong magmadali.

Mahirap ang mabuhay at bumuhay

Ang punan ang mga pangangailangan ng bawat isa

Ang bigyan ng pag- aaruga at pagmamahal ang isang kapamilya.
Magiging masalimuot ang bawat yugto

Subalit sigurado naman akong hanggang sa pagtanda’y di ko ito haharaping nag- iisa.
Di ako natatakot kahit maging mabagal at makupad na ako
Sapagkat alam kong ako naman ang hihintayin mo.

Giliw, batid kong mahaba pa ang ating lalakbayin
Ang bawat larawan sa isipan ay kailangang pagsikapan

Upang magkaroon ng katotohanan

Napakasarap ang managinip at mangarap

Subalit dapat ay sabayan at samahan mo rin ako

Hindi naman masamang lunurin ang sarili sa mga masasayang pangitain

Ang busugin ang isipan ng maliligayang mithiin
Ang mahalaga lamang ay gawin natin ito habang pareho tayong gising.

Kung Hei Fat Choi '13

THE ART OF SOCIAL CLIMBING

Starts with a salon-finished hairdo.
With the best treatment from the ace hair masters.
Then, put some makeup on
Fill your face with vibrant colors
Find the perfect symmetry
Hide your blemishes, conceal your secrets. 
Dress yourself up with fine fabrics
With those stunningly- made, branded apparels.
And please do not settle for some plain flats or sandals
Slip that Prada, Jimmy or Manolo on your pretty feet
After that, adorn yourself with the shiniest gold and the brightest diamond
Feel free to spray generous amount of expensive perfume all over your body
Then walk. But you should walk tall and proud. Slowly. 
For nobody else in your humble street could afford whatever you have on.
Let them drool. Let them praise you. Let them worship and envy you.
Do not go for any ordinary public transport, you should get a cab. 
Talk to the driver in English, give him a good tip. 
Off to your favorite coffee shop
Order and savor every sip of that famous Caramel Macchiato
For eight long hours. 
Just lounge. Pretend that you’re just waiting for your rich “friends”. 
Spend the rest of your day strolling around, mall hopping.
Swipe your credit card for as long as you want
Buy everything that your eyes desire as if there’s no tomorrow .
But be ready. Just be prepared when you get home. Because your landlord has finally decided to lock you out.

Kung Wala Kang Gagawin

Habambuhay kang magiging tagahanga
Nakaabang sa bawat pagdating niya’t pag- alis
Gigising ka sa bawat umaga 
Nang walang ibang nais kundi ang sundan siya
Mananatili kang isang usisero
Na nakamasid lang lagi at nakatanghod
Hindi ka aalis sa likod niya
Na para bang alila ka ng isang artista.

Isipin mo
Kung hindi ka kikilos
Magiging mas malungkutin ka
Dahil kahit nandiyan ka
Di ka naman niya nakikita.
Mas napapansin pa niya ang mga halaman at poste
Mas nararamdaman pa niya ang malamig na hangin
Baka mas may kiliting hatid pa ang ambong dumampi sa balat niya.

Alam mo
Hindi mo naman kailangang biglain
Higit na mas kapana- panabik ‘pag ginawa mo nang dahan- dahan
Hindi mo rin kailangang magmadali
Baka matakot naman siya sa ikikilos mo
Simulan mo sa paminsan- minsang pagtango
Kumustahin mo ang bawat umaga, tanghali, hapon at gabi niya
Ipakita mong lagi kang interasado sa mga ginagawa niya
Kung naiiyak na siya,
Bigyan mo ng panyo pero hayaan mo lang
Kapag masaya naman siya
Samahan mo sa pagtawa
At makinig ka lang lagi sa bawat kwento niya.

Dalawa lang naman ang maaaring mangyari
Ang palarin ka’t swertehin
O ang malugmok ka at malasin
Hindi madali ang sumuong sa ganitong laro.
Wala rin itong pangakong magandang bukas.
Tanging ang Diyos lang
Ang nakaaalam kung ano ang pwedeng mangyari.
Bagaman walang sigurado sa gagawin mo
Hindi ka tatandang tinatanong ang sarili mong,
“Paano kung may ginawa ako?”.